هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
خیام، اوزان شعر فارسی، رباعی
رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن – 140
دکلمه صوتی رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن – رباعی 140از خیام + معنی، تحلیل و تفسیر فلسفی در دست نخواهد به جز از باد بُدَن آن را باید به مرگِ من شاد بُدَن.
رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن
در دست نخواهد به جز از باد بُدَن
آن را باید به مرگِ من شاد بُدَن
کز دستِ اجل تواند آزاد بُدَن
کز دستِ اجل تواند آزاد بُدَن
در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد. از ابتدا انگار به گونه‌ای شاعر می‌خواسته ما را آماده کند تا برسد به مصرع آخر، به همین دلیل همیشه سطر آخر رباعی در ذهن مخاطب خوب به یاد می‌ماند، و این شعر حکیم عمر خیام را نیز بسیاری از مردم با نام «کز دستِ اجل تواند آزاد بُدَن» می‌شناسند.
از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:
حکیم عمر خیام قالب: رباعی وزن شعر: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
دکلمه رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن صوتی
پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر «رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن» از خیام است. این قطعه ها توسط داوود ملک زاده و زهرا بهمنی خوانده شده‌اند.
در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.
جستجوی واژه
لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)
آ
(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".
معنی و تفسیر رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن
خیام بار دیگر به زندگی در دنیا می پردازد و در نکوهش آن داد سخن سر می دهد. دنیا را زندگی همراه با بیداد و ستم می داند. خود زندگی در دنیا بیدادگری است. آن چه در زندگی دنیا بهره ما خواهد شد چیزثی جز باد نیست. باد می کاریم و باد می درویم.
ممکن است گفته شود که شاید بعضی از مرگ دیگران شاد و مسرور شوند. خیام می گوید کسانی می توانند از مرگ دیگری دلشاد شوند که خود در زیر سلطه دست اجل نباشند و بتوانند از دست اجل بگریزند.
سخن باز هم در باره مرگ است و در کنار آن زندگی آکنده از درد و رنج دنیوی.
حسن جمشیدی
دیدگاه کاربران درباره‌ی رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن
وود زاک می گوید:
مصرع دوم بیت اول، با دکلمه، هم‌خوانی ندارد. به علاوه شکل مکتوب آن در گنجور، وزن را هم به هم می‌زند. بهتر است به این شکل اصلاح شود: «در دست نخواهد به جز از باد بدن»
نریمان می گوید:
عبارت «بر خنگ» ظاهرا از رباعی بعدی («رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین») این‌جا به اشتباه کپی شده؛ مشخص هم نیست چرا!
باید اصلاح شود.
شعر رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن اثر کیست؟
این شعر اثر خیام است.
Latest posts by نگین (see all)
- به هر که جور نکردی نمی توانستی - ژانویه 29, 2024
- چشم مستت شوخی آغازد همی - ژانویه 29, 2024
- هزار سال رهست از تو تا مسلمانی - ژانویه 29, 2024
