هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
زن زندگی آزادی، اشعار شما
گورهای سبز
درختانی
که اینک هر شاخه‌شان
دار جوانه می‌شود،
دیگر هرگز
شکوفه‌ای نمی‌زایند
و بهار
_ به هفت رنگ_
بر اندامشان ذوب می‌شود
که رخت عزای مقتول
دیگرگونه
بر پیکر قاتل نشیند.
قاتلی که جامه‌ی دلقک به تن
به تبرهای رعد، دو نیم گردد
و آتش بگیرد
_که خاک وفادار به خون نارسته‌ها
پذیرای نحوست آن نیست_
و باد
خاکسترش را
به صورت خدایی بپاشاند
که از کشتار آن
می‌خندید.
زمین برجای پای درختان تیره‌ثمر
خود° پشت و رو می‌شود
تا نفسی گیرد
و جوانه‌های چال شده پای هر درخت
چهره به خورشید
دوباره سبز می‌شوند.
و پرندگان کوچانیده
با جفت‌های خود
باز می‌گردند
که آفتاب و ابر و باران با خود بياورند
تا جوانه درخت شود
و درخت، لانه‌شان.
سرانجام
جوانه‌ها
دوباره در رحم مادر آزاد خویش
ریشه می‌دوانند
و مردگان
دیگر جز عاشقان هستند
سرانجام
سرزمینی که وطن نام داشت
از تبعید
به مردم خویش بازمی‌گردد.
Latest posts by یونس آذرخشی (see all)
- به پائین بیا محمد - ژانویه 10, 2023
- گورهای سبز - دسامبر 20, 2022
