خوب من میدانی؟
هر، زمان شعرِ مرا می بینی
زیر لب می گویی طبع شعرَت زیباست، همه از، عشق ومحبت و وفاست،
کی شدی شاعرِ شعرهای قشنگ؟
شعرهایی که همه پر ز رفاقت باشد،
ولی افسوس که درد ورنجم همه
بر قلب من است،
بی وفایی همه جا پیچیده
چه غمِ سنگینی.
که نمیدانی تو، همه ی شعر و غزلم
همه از گوشه یِ چشمان تو
برمیخیزد
رنگ های غزلم سرخی لب های تو را میگوید،
طبع شعرم همه از بهر تو هست،
وَرنه من را چه به احساسِ و غزل.
Latest posts by sedighe 1346 (see all)
- بوی عطر مهر - اکتبر 4, 2023
- ماه من - سپتامبر 21, 2023
- معشوق، ماه - سپتامبر 15, 2023