دکلمه صوتی بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی – رباعی 164از خیام + معنی، تحلیل و تفسیر فلسفی سرمست بدم که کردم این عیاشی با من به زبان حال میگفت سبو.
بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی
سرمست بدم که کردم این عیاشی
با من به زبان حال میگفت سبو
من چون تو بدم تو نیز چون من باشی
من چون تو بدم تو نیز چون من باشی
در قالب رباعی ضربهی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق میافتد. از ابتدا انگار به گونهای شاعر میخواسته ما را آماده کند تا برسد به مصرع آخر، به همین دلیل همیشه سطر آخر رباعی در ذهن مخاطب خوب به یاد میماند، و این شعر حکیم عمر خیام را نیز بسیاری از مردم با نام «من چون تو بدم تو نیز چون من باشی» میشناسند.
از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:
حکیم عمر خیام قالب: رباعی وزن شعر: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
دکلمه بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی صوتی
پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر «بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی» از خیام است. این قطعه ها توسط داوود ملک زاده و زهرا بهمنی خوانده شدهاند.
در صورتی که در متن بالا، معنای واژهای برایتان ناآشنا میآمد، میتوانید در جعبهی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهیست که برخی واژهها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شدهاند. شما باید هستهی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیکترین پاسخ برسید. اگر واژهای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاهها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.
لیست واژهها (تعداد کل: 36,098)
آ
(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".
معنی و تفسیر بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی
شب بود و خماری و مستی. سبو را خیام بر سنگ می زند و سبو می شکند. کارش از سر مستی و عیاشی بود. دست خودش نبود. فرد که مست بشود عقلش زایل خواهد شد. هر کاری از وی سر خواهد زد. سبوی شکسته با زبان حال گفت: روزی و روزگاری من هم مانند شما بودم. و شما هم باید بدانی که روزی هم چون من خواهی شد. یعنی باز تو را خواهند شکست.
نکته مهم در این رباعی جدای از کوتاهی عمر و حتمیت مرگ، مساله خود را به جای دیگری گذاشتن است. اگر قرار است به کسی ظلم بکنی یک لحظه خودت را به جای او بگذار. اگر قرار است کسی را مسخره بکنی یک لحظه خودت را به جای او بگذار. این که فرد بتواند خودش را به جای دیگری بگذارد نکته کلیدی و مهم این پیام است. خود را دیگری پنداشتن.
حسن جمشیدی
دیدگاه کاربران دربارهی بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی
ناشناس می گوید:
در مصرع اول صحبت از مستی وجوانی دارد ودر مصرع دوم با تجربه که حاصل کرده است که بعد از ر مستی و شادابی خزان وشکستی آمدنیست.
علی محمد می گوید:
در بیت نخست مصرع دوم لغت «عیاشی» از خانواده ی عیش به معنی «زندگی» درست است.
از آنجایی که سبو در این شعر نماد درگذشتگانی است که کاری از ایشان ساخته نیست و گوینده ی مست نشان گر مردمانی که در حال عیش یا زندگی هستند. بنا بر این گوینده در این جا کارهایی را که می تواند انجام دهد به رخ در گذشتگانی که دستشان از دنیا کوتاه است می کشد. انجام فعل نماد زنده بودن است در مقابل خاک شدگان که نماد درگذشتگان هستند.
شعر بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی اثر کیست؟
این شعر اثر خیام است.
- به هر که جور نکردی نمی توانستی - ژانویه 29, 2024
- چشم مستت شوخی آغازد همی - ژانویه 29, 2024
- هزار سال رهست از تو تا مسلمانی - ژانویه 29, 2024