بادا مُبارک در جهان، سور و عروسی‌هایِ ما سور و عروسی را خدا، بُبْرید بر بالایِ ما

بادا مُبارک در جهان، سور و عروسی‌هایِ ما-31

  • دکلمه صوتی شعر بادا مُبارک در جهان، سور و عروسی‌هایِ ما مولانا – غزل 21 + پخش آنلاین، متن کامل، معنی و تفسیر.سور و عروسی را خدا، بُبْرید بر بالایِ ما زُهره قَرین شُد با قَمَر، طوطی قَرین شُد با شِکَر

     

     

    شعر بادا مُبارک در جهان، سور و عروسی‌هایِ ما مولانا-غزل 31

     

     

    بادا مُبارک در جهان، سور و عروسی‌هایِ ما
    سور و عروسی را خدا، بُبْرید بر بالایِ ما

     

     

    زُهره قَرین شُد با قَمَر، طوطی قَرین شُد با شِکَر
    هر شب عروسیِّ دِگَر، از شاهِ خوشْ سیمایِ ما

     

     

    اِنَّ الْقُلُوبَ فُرِّجَتْ، اِنَّ النُّفُوسَ زَوِّجَتْ
    اِنَّ الْهُمُومَ اُخْرِجَتْ، در دولتِ مولایِ ما

     

     

    بِسْمِ اللَّهْ امشب بر نَوی، سویِ عروسی می‌رَوی
    دامادِ خوبان می‌شوی، ای خوبِ شَهرآرایِ ما

     

     

    خوش می‌رَوی در کویِ ما، خوش می‌خُرامی سویِ ما
    خوش می‌جَهی در جوی ما، ای جوی و ای جویایِ ما

     

     

    خوش می‌رَوی بر رایِ ما، خوش می‌گُشایی پایِ ما
    خوش می‌بُری کَف‌هایِ ما، ای یوسُفِ زیبایِ ما

     

     

    از تو جَفا کردن رَوا، وَزْ ما وَفا جُستن خَطا
    پایِ تَصرُّف را بِنِه، بر جانِ خونْ پالایِ ما

     

     

    ای جانِ جانْ جان را بِکَش، تا حضرتِ جانانِ ما
    وین استخوان را هم بِکَش، هدیه بَرِ عَنْقایِ ما

     

     

    رَقصی کنید ای عارفان، چَرخی زنید ای مُنّصِفان
    در دولتِ شاهِ جهان، آن شاهِ جانْ اَفْزایِ ما

     

     

    در گَردن اَفکَنده دُهُل، در گِردَکِ نسرین و گُل
    کِامْشب بُوَد دَفّ و دُهُل، نیکوتَرین کالایِ ما

     

     

    خاموشْ کِامْشب زُهره شُد، ساقی به پیمانه و به مُدّ
    بِگْرفته ساغَر می‌کَشَد، حَمْرایِ ما، حَمْرایِ ما

     

     

    وَاللَهْ که این دَم صوفیان، بَستَند از شادیْ میان
    در غَیبْ پیشِ غَیب‌دان، از شوقِ اِسْتِسْقایِ ما

     

     

     

    قومی چو دریا کَف‌زَنان، چون موج‌ها سَجده کُنان
    قومی مُبارز چون سِنان، خونْ خوارْ چون اَجْزایِ ما

     

     

    خاموشْ کِامْشب مَطْبَخی، شاه است از فَرُّخ رُخی
    این نادره که می‌پَزَد، حَلْوایِ ما، حَلْوایِ ما

     

     

     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    مولانا قالب: غزل وزن شعر: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)

     

    بادا مُبارک در جهان، سور و عروسی‌هایِ ما صوتی

    پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعرسور و عروسی را خدا، بُبْرید بر بالایِ ما مولانا است. این قطعه‌ توسط سیده سحر حسینی و پری ساتکنی عندلیب  خوانده شده‌اند.

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان نا آشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

     

    دیدگاه کاربران درباره بادا مُبارک در جهان، سور و عروسی‌هایِ ما

    تاوتک می گوید:

    غزل در شب عروسی سلطان ولد سروده شده است و سراسر شادیست. شاه همان داماد (سلطان ولد)است و شاه داماد نیز که امروز کاربرد دارد از همین مفهوم شاه است گویا گردک نیز حجله بوده است و خیمه مخصوص عروس و داماد.

     

     

    امین کیخا می گوید:

    منصف یعنی نصف کننده مسی که هر چیزی را درست نصف می کند و در واقع دادگر است. حالا باید ببینیم در فارسی نصف می شود چه؟ خب می شود نیم! حالا صفت فاعلی درست می کنیم. می شود نیما! پس نیما یعنی منصف و دادگر! خب نیما یک معنی دیگر هم دارد که همان کوچک هست پس از این به بعد نیما می شود منصف و نیز خرد و کوچولو است.

     

     

    شعر بادا مُبارک در جهان، سور و عروسی‌هایِ ما اثر کیست؟

    این شعر اثر مولانا است.

     

     

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *