در کارگاه کشمکش آفتاب و ابر – لاشخورها

در کارگاه کشمکش آفتاب و ابر – شعر لاشخورها نیما یوشیج

در کارگاه کشمکش آفتاب و ابر

آنجا که در مه است فرو روی آفتاب

و یک نم ملایم

در کوه می رود

و در میان دره به اطراف جوی آب

یک زمزمه است دائم

با آنچه می رود،

بالای یک کمر

ناگاه لاشخورها

دو لاشخور که پیر و نحیف اند

از حرص لاشخواری

بر مشت استخوان نشسته

با هم قرین و همدم و با چشم های سرخ

بسته نظر به هم

دیگر چه همدمی و چه راز دل است این

این انس با چه صفت می شود قرین

آنها چرا شده اند در این وقت همنشین،

این را کسی نداند

لیکن هر آن یکی که بمیرد از این دو دوست

آن دیگری بدرد از آن مرده گوشت و پوست.

آنها برای تغذیه ی گوشت های هم

اینسان به هم

نزدیک می شوند.

16 فروردین 1319

قالب شعر: نیمایی

در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آ

(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

آ

هان! هلا! آی!

در کارگاه کشمکش آفتاب و ابر

شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: « در کارگاه کشمکش آفتاب و ابر / آنجا که در مه است فرو روی آفتاب / و یک نم ملایم/ در کوه می رود… » آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نیما یوشیج که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نیما یوشیج بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : « آنها برای تغذیه ی گوشت های هم / اینسان به هم / نزدیک می شوند » از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟