شعر معاصر
شعر تا نبض خیس صبح سهراب سپهری
شعر تا نبض خیس صبح سهراب سپهری
آه، در ایثار سطح ها چه شکوهی است
ای سرطان شریف عزلت
سطح من ارزانی تو باد
یک نفر آمد
تا عضلات بهشت
دست مرا امتداد داد.
یک نفر آمد که نور صبح مذاهب
در وسط دگمه های پیرهنش بود.
از علف خشک آیه های قدیمی
پنجره می بافت.
مثل پریروزهای فکر، جوان بود.
حنجره اش از صفات آبی شط ها
پر شده بود.
یک نفر آمد کتاب های مرا برد.
روی سرم سقفی از تناسب گل ها کشید.
عصر مرا با دریچه های مکرر وسیع کرد.
میز مرا زیر معنویت باران نهاد.
بعد، نشستیم.
حرف زدیم از دقیقه های مشجر،
از کلماتی که زندگانی شان ، در وسط آب می گذشت.
فرصت ما زیر ابرهای مناسب
مثل تن گیج یک کبوتر ناگاه
حجم خوشی داشت.
نصفه ی شب بود، از تلاطم میوه
طرح درختان عجیب شد.
رشته ی مرطوب خواب ما به هدر رفت.
بعد
دست در آغاز جسم آب تنی کرد.
بعد، در احشای خیس نارون باغ
صبح شد.
شعر تا نبض خیس صبح سهراب سپهری به انگلیسی
Oh, what a glory in sacrificing levels
O noble cancer of solitude
My level is cheap
Someone came
To the muscles of heaven
He extended my hand.
Someone came that morning light of religions
It was in the middle of the buttons of his shirt.
From the dry grass of the old verses
He weaves a window.
He was young, like the old men of thought.
His larynx is made of blue traits
It was full.
Someone came and took my books.
He drew a ceiling of flower proportions on my head.
The evening widened me with frequent shutters.
The table rained down on me spiritually.
Next, we sat down.
We talked about woody minutes,
From the words that their lives passed in the middle of the water.
Our opportunity under the right clouds
Like a confused pigeon
It had a happy volume.
It was midnight, from the turmoil of the fruit
The design of the trees became strange.
Our wet strand of sleep was wasted.
Next
The hand at the beginning of the body bathed.
Next, in the wet viscera of elm garden
It was morning.
کتاب‌های سهراب سپهری را از دست ندهید:
شعر تا نبض خیس صبح سهراب سپهری
شعر آه در ایثار سطح ها چه شکوهی ست
شعر تا نبض خیس صبح سهراب انگلیسی
شعر آه در ایثار سطح سهراب به انگلیسی
