به روی شط وحشت برگی لرزانم – شعر طنین سهراب سپهری   به روی شط وحشت برگی لرزانم ریشه ات را بیاویز من از صداها گذشتم روشنی را رها کردم رویای کلید از دستم افتاد کنار راه زمان دراز کشیدم ستاره ها در سردی رگ هایم لرزیدند خاک تپید هوا موجی زد. علف ها ریزش[…]

در بیداری لحظه‌ها پیكرم كنار نهر خروشان لغزید – شعر بی تار و پود سهراب سپهری   در بیداری لحظه‌ها پیكرم كنار نهر خروشان لغزید مرغی روشن فرود آمد و لبخند گیج مرا برچید و پرید. ابری پیدا شد و بخار سرشكم را در شتاب شفافش نوشید. نسیمی برهنه و بی پایان سركرد و خطوط[…]