معني دائن

معنی دائن

  • معنی دائن به همراه کلمات هم قافیه، و برابر پارسی آن در فرهنگ لغت دهخدا، فرهنگ لغت معین، فرهنگ فارسی عمید، دانشنامه آزاد فارسی، تلفظ دائن در گویش ها و لهجه ها.

     

    معنی دائن

    معنی : وام دهنده، وام گیرنده ، وام خواه.


    کلمات هم قافیه با دائن

    هم قافیه : خزاین ، قراین.


    دائن در فرهنگ فارسی

    وام دهنده . قرض دهنده بستانکار مقابل مدیون بدهکار .
    صورت پهلوی مصدر دادن و آن از ریشه اوستائی دا است.


    دائن در لغت نامه دهخدا

    دائن. [ ءِ] ( ع ص ) قرض دهنده. ( آنندراج ). وام ده. غریم. فام ده. || وام خواه. فام خواه. غریم. مدیون. وام دار. وام گیرنده. رجل دائن ؛ مرد وامدار. ( منتهی الارب ).


    دائن در فرهنگ فارسی عمید

    وام دهنده، وام خواه، بستانکار.


    دائن در دانشنامه اسلامی

    [ویکی فقه] دائن به معنای وام دهنده، وام گیرنده و وام خواه است.
    بطوری که از لسان العرب و المصباح المنیر و الصحاح استفاده می شود واژه «دان یدین» هم به معنای وام دادن و هم به معنای وام گرفتن و وام خواستن است.
    در صورت اول «دائن» که اسم فاعل می باشد به معنای وام دهنده یا طلب کار و در صورت دوم به معنای وام گیرنده و یا بدهکار و در صورت سوم به معنای وام خواه است.

    wikifeqh: داین


    دائن در جدول کلمات

    بستانکار ، وام دهنده


    پیشنهاد و نظر شما برای معني دائن

    در بخش دیدگاه، نظر خودتان را درباره‌ی این مطلب بنویسید. اگر نقصی می‌بینید، سعی کنید مطلبمان را کامل کنید. و اگر پیشنهاد تازه‌ای دارید، پیشنهادتان را اضافه کنید.


    دائن در ویکی پدیا

    بستانکار (یا دائن یا طلب‌کار) کسی است که «حقی» بر گردن دیگری (بدهکار یا مدیون) دارد.

    دائن در ویکی پدیا


    پیشنهاد ویژه برای مطالعه

    شعر یواش یواش

    تحلیل روایت در شعر مسافر سهراب سپهری

    زن زندگی آزادی

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *