بیشه بشکفته به دل بیدار است – گندنا

بیشه بشکفته به دل بیدار است – شعر گندنا نیما یوشیج

بیشه بشکفته به دل بیدار است

یاسمن خفته در آغوشش نرم

سایه پرورده ی خلوت، توکا

می خرامد به چراکاهش گرم

اندر آن لحظه که مریم مخمور

می دهد عشوه، قد آرسته «لرگ»

در همان لحظه، کهن افرایی

برگ انباشته در خرمن برگ.

«گندنا» نیز درین گیراگیر

سر بیفراشته، یعنی که منم!

وندر اندیشه ی این است عبث

که به شاخی بتنم یا نتنم.

1326

قالب شعر: چهار پاره

در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آ

(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

آ

هان! هلا! آی!

مطالب بیشتر در:

نیما یوشیج

اشعار نیما یوشیج

بیشه بشکفته به دل بیدار است

شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «بیشه بشکفته به دل بیدار است / یاسمن خفته در آغوشش نرم / سایه پرورده ی خلوت، توکا / می خرامد به چراکاهش گرم» آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نیما یوشیج که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نیما یوشیج بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : ««گندنا» نیز درین گیراگیر / سر بیفراشته، یعنی که منم! / وندر اندیشه ی این است عبث / که به شاخی بتنم یا نتنم.» از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟