مرا چون هاتف دل دید دمساز

11 – مرا چون هاتف دل دید دمساز – در پژوهش این کتاب

  • شعر مرا چون هاتف دل دید دمساز نظامی – خسرو و شیرین 11

    در پژوهش این کتاب

     

    مرا چون هاتف دل دید دمساز

    بر آورد از رواق همت آواز

     

    که بشتاب ای نظامی زود دیرست

    فلک بد عهد و عالم زود سیرست

     

    بهاری نو برآر از چشمه نوش

    سخن را دست بافی تازه در پوش

     

    در این منزل بهمت ساز بردار

    درین پرده به وقت آواز بردار

     

    کمین سازند اگر بی‌وقت رانی

    سراندازند اگر بی‌وقت خوانی

     

    زبان بگشای چون گل روزکی چند

    کز این کردند سوسن را زبان‌بند

     

    سخن پولاد کن چون سکه زر

    بدین سکه درم را سکه می‌بر

     

    نخست آهنگری باتیغ بنمای

    پس آنگه صیقلی را کارفرمای

     

    سخن کان از سر اندیشه ناید

    نوشتن را و گفتن را نشاید

     

    سخن را سهل باشد نظم دادن

    بباید لیک بر نظم ایستادن

     

    سخن بسیار داری اندکی کن

    یکی را صد مکن صد را یکی کن

     

    چو آب از اعتدال افزون نهد گام

    ز سیرابی به غرق آرد سرانجام

     

    چو خون در تن عادت بیش گردد

    سزای گوشمال نیش گردد

     

    سخن کم گوی تا بر کار گیرند

    که در بسیار بد بسیار گیرند

     

    ترا بسیار گفتن گر سلیم است

    مگو بسیار دشنامی عظیم است

     

    سخن جانست و جان داروی جانست

    مگر چون جان عزیز از بهر آنست

     

    تو مردم بین که چون بیرای و هوشند

    که جانی را به نانی می‌فروشند

     

    سخن گوهر شد و گوینده غواص

    به سختی در کف آید گوهر خاص

     

    ز گوهر سفتن استادان هراسند

    که قیمت مندی گوهر شناسند

     

    نه بینی وقت سفتن مرد حکاک

    به شاگردان دهد در خطرناک

     

    اگر هشیار اگر مخمور باشی

    چنان زی کز تعرض دور باشی

     

    هزارت مشرف بی‌جامگی هست

    به صد افغان کشیده سوی تو دست

     

    به غفلت بر میاور یک نفس را

    مدان غافل ز کار خویش کس را

     

    نصیحت‌های هاتف چون شنیدم

    چون هاتف روی در خلوت کشیدم

     

    در آن خلوت که دل دریاست آنجا

    همه سرچشمه‌ها آنجاست آنجا

     

    نهادم تکیه گاه افسانه‌ای را

    بهشتی کردم آتش خانه‌ای را

     

    چو شد نقاش این بتخانه دستم

    جز آرایش بر او نقشی نبستم

     

    اگر چه در سخن کاب حیاتست

    بود جایز هر آنچه از ممکنات است

     

    چو بتوان راستی را درج کردن

    دروغی را چه باید خرج کردن

     

    ز کژ گوئی سخن را قدر کم گشت

    کسی کو راستگو شد محتشم گشت

     

    چو صبح صادق آمد راست گفتار

    جهان در زر گرفتش محتشم‌وار

     

    چو سرو از راستی بر زد علم را

    ندید اندر خزان تاراج غم را

     

    مرا چون مخزن‌الاسرار گنجی

    چه باید در هوس پیمود رنجی

     

    ولیکن در جهان امروز کس نیست

    که او را درهوس نامه هوس نیست

     

    هوس پختم به شیرین دستکاری

    هوس ناکان غم را غمگساری

     

    چنان نقش هوس بستم بر او پاک

    که عقل از خواندنش گردد هوسناک

     

    نه در شاخی زدم چون دیگران دست

    که بروی جز رطب چیزی توان بست

     

    حدیث خسرو و شیرین نهان نیست

    وزان شیرین‌تر الحق داستان نیست

     

    اگر چه داستانی دلپسند است

    عروسی در وقایه شهربند است

     

    بیاضش در گزارش نیست معروف

    که در بردع سوادش بود موقوف

     

    ز تاریخ کهن سالان آن بوم

    مرا این گنج نامه گشت معلوم

     

    کهن سالان این کشور که هستند

    مرا بر شقه این شغل بستند

     

    نیارد در قبولش عقل سستی

    که پیش عاقلان دارد درستی

     

    نه پنهان بر درستیش آشکار است

    اثرهائی کز ایشان یادگار است

     

    اساس بیستون و شکل شبدیز

    همیدون در مداین کاخ پرویز

     

    هوسکاری آن فرهاد مسکین

    نشان جوی شیر و قصر شیرین

     

    همان شهر و دو آب خوشگوارش

    بنای خسرو و جای شکارش

     

    حدیث باربد با ساز دهرود

    همان آرام گاه شه به شهرود

     

    حکیمی کاین حکایت شرح کردست

    حدیث عشق از ایشان طرح کردست

     

    چو در شصت اوفتادش زندگانی

    خدنگ افتادش از شست جوانی

     

    به عشقی در که شست آمد پسندش

    سخن گفتن نیامد سودمندش

     

    نگفتم هر چه دانا گفت از آغاز

    که فرخ نیست گفتن گفته را باز

     

    در آن جزوی که ماند از عشقبازی

    سخن راندم نیت بر مرد غازی

     

    در پژوهش این کتاب خسرو و شیرین نظامی گنجوی

    لازم به ذکر است که نام این بخش از منظومه‌ی خسرو و شیرین «در پژوهش این کتاب» است.

     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    نظامی گنجوی خسرو و شیرین قالب: مثنوی وزن شعر: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".


     

    پیشنهاد ویژه برای مطالعه

    شعر ساعت اعدام احمد شاملو

    اشعار سهراب سپهری

    شعر قلبت را می‌برم ای.ای.کامینگز

    شعر چون دید پدر که دردمند است نظامی

     

    دیدگاه کاربران درباره شعر مرا چون هاتف دل دید دمساز چیست؟

    حانیه میگوید:

    سخن جان است و “جاندارو”ی جان است . جاندارو به کنایه به معنی تریاک و افیون ، در گذشته به عنوان مسکن و آرام بخش استفاده میشده . سخن مانند جان است و سخن مانند تریاک ، حکم داروی جان را دار

    رضا میگوید:

    بردع Barda نام شهری در کشور آذربایجان کنونی که انتشار داستان خسرو و شیرین در عهد نظامی ممنوع بوده است.

    شعر مرا چون هاتف دل دید دمساز  اثر کیست؟

    این شعر اثر نظامی است.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»