دریغ و درد که در عین نیکخواهی و مهر

دریغ و درد که در عین نیکخواهی و مهر

  • شعر دریغ و درد که در عین نیکخواهی و مهر _ ملک الشعرا بهار 

    دریغ و آه امین

     

    دریغ و درد که در عین نیکخواهی و مهر

    نهفت رخ ز رفیقان نیکخواه‌، امین

     

    دریغ و آه که در نیم‌شب به مرگ فجا

    رسید روز حیاتش به شامگاه، امین

     

    جدا شد از بر یاران به نیمه‌راه حیات

    نبود اگرچه ز یاران نیمه‌راه‌، امین

     

    امین تجار آن سید ستوده که بود

    تمام عمر به نزد گدا و شاه‌، امین

     

    پناه خلق‌، سر خاندان‌، حبیب‌الله

    غنوده در کنف رحمت اله‌، امین

     

    نبرده بود ز راهش چو خواجگان دگر

    غرور دولت و سودای مال و جاه‌، امین

     

    بعین عزّ و غنا می‌توان شدن درویش

    گر این سخن نپذیری بود گواه‌، امین

     

    به روز حادثه داد امتحان بسی‌، که کند

    پی دفاع وطن کار صد سپاه‌، امین

     

    ز جان‌ و مال‌ و کسان‌ جمله‌ دست‌ شست‌ و برفت‌

    زمان هجرت و آن دورهٔ سیاه‌، امین

     

    ز حبس و نفی نرنجید و راه کج نگرفت

    که صدق و راستیش بود تکیه‌گاه، امین

     

    شمار سال وفاتش یکی ز یاران خواست

    بهار غمزده گفتا: «‌دریغ و آه امین‌»

     

     

    مطالب بیشتر در:

    ملک الشعرا بهار

     

    شعر مشروطه

     

    وزن شعر: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)

     

    قالب شعر: قطعه

     

    پیشنهاد ویژه برای مطالعه 

    ای دختر خوب نازنین من _ مونس پدر

    استاد علی خمره به جوئی دارد – ۹۴

    آروین شاه حسینی

    ز خوبرویان بر من همی گذشت ستم

     

    در صورتی که در متن بالا، میاد باد آن عهد کم بندی به پای اندر نبود عنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

    دریغ و درد که در عین نیکخواهی و مهر

    شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «دریغ و درد که در عین نیکخواهی و مهر نهفت رخ ز رفیقان نیکخواه‌، امین دریغ و آه که در نیم‌شب به مرگ فجا رسید روز حیاتش به شامگاه، امین» آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین ملک الشعرا بهار که از شاعران مهم دوره مشروطه است دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطر ها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای ملک الشعرا بهار  بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطر های پایانی یعنی : «ز حبس و نفی نرنجید و راه کج نگرفت که صدق و راستیش بود تکیه‌گاه، امین شمار سال وفاتش یکی ز یاران خواست بهار غمزده گفتا: «‌دریغ و آه امین‌»» از چه سطر هایی استفاده می‌کردید؟

    شعر دریغ و آه امین ملک الشعرا بهار

    دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر دریغ و آه امین ملک الشعرا بهار بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

    اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

    اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.

    پیشنهاد می‌کنیم، این شعر را با صدای خودتان ضبط کنید و در بخش دیدگاه، فایل صدایتان را اضافه کنید تا در سایت منتشر شود.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *