آموزش‌های ویدیویی

آموزش آرایه‌های ادبی

آموزش وزن شعر (عروض و قافیه)

نیما یوشیج، شعر معاصر

دره ی یاسل تنگ است و پر آب – خاطره امزناسر

دره ی یاسل تنگ است و پر آب – شعر خاطره امزناسر نیما یوشیج

دره ی یاسل تنگ است و پر آب

دره ی کام ولی خرم تر

«اَمزَناسَر» دره، بیش از هر دوست

تنگ و پنهان به میان کمر.

وحشت ازای تر از هر دره ای

هر گذر گاهش در هر منظر

در زمستان ها مأوای پلنگ

فصل تابستان جنسی دگر

بر فراز کمرش جرّه عقاب

آشیان ساخته و کرده مقر

کاج وحشی سر بره کرده زِ سنگ

دور از دسترس نوع بشر

رنگ خاک آن خونین و بنفش

شکل هر سنگش یک گونه یک گونه صور

آب آن زمزمه بر پا کرده

مثل ماری پیچان و بر سبزه ی تر

راه باریکش خطی که خیال

بکشد در دل ظلمت به سحر.

این دره مهد من است از طفلی

آشنا بوده مرا و معبر

من به هر نقطه ی آن روزو شبان

بوده ام همره و همپای پدر.

دره ی خامش و خلوت، دره ای

که کسی را نه از آنجاست گذر

به جز آن نادره چوپان دلیر

آستین پاره و چوخا در بر

حلقه ای از نمد فرسوده

بدل از کهنه کلاهش بر سر

موی ژولیده شده چوب به دست

سگ او از عقبش راه سپر

مثل اسن است که می گوید: کو

آن که از خانه ی خود کرد سفر؟

آن که از نسل و تبار من بود

مثل یک روح که در دو پیکر؟

آه! ای کاش از آن دره ی تنگ

می گذشتم من یک بار دگر

من صدا می زدمش از نزدیک،

او به من بانگ همی داد از بر.

30 آبان 1310

قالب شعر: چهار پاره

در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آ

(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

آ

هان! هلا! آی!

مطالب بیشتر در:

نیما یوشیج

اشعار نیما یوشیج

دره ی یاسل تنگ است و پر آب

شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: « دره ی یاسل تنگ است و پر آب / دره ی کام ولی خرم تر / «اَمزَناسَر» دره، بیش از هر دوست / تنگ و پنهان به میان کمر » آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نیما یوشیج که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نیما یوشیج بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : «آه! ای کاش از آن دره ی تنگ / می گذشتم من یک بار دگر / من صدا می زدمش از نزدیک، / او به من بانگ همی داد از بر. » از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟