آتش کید آسمان سوخت تنم‌، دریغ من

آتش کید آسمان سوخت تنم‌، دریغ من

  • شعر آتش کید آسمان سوخت تنم‌، دریغ من ملک الشعرا بهار 

    دریغ من!

     

    آتش کید آسمان سوخت تنم‌، دریغ من

    ز آب دو دیده‌، بیخ غم برنکنم‌، دریغ من

     

    من که به تن ز عافیت داشتمی لباس ها

    بس‌عجبست کاین‌چنین‌ عور تنم‌، دریغ من

     

    این فلک قبا دورنگ ازسر حیله برکشید

    از تن عافیت برون پیرهنم‌، دریغ من

     

    دست فلک به پای دل بست مرا کمند غم

    نیست کسی که پنجه‌اش درشکنم دریغ من

     

    من که به کوی خرمی داشتمی وطن کنون

    وادی بیکران غم شد وطنم‌، دریغ من

     

    همچو گلی شکفته رخ در چمن نکوئیم

    کامده باد مهرگان در چمنم‌، دریغ من

     

    راغ و زغن به‌بوستان‌نغمه‌سرای‌روز و شب

    من که چو بلبلم چرا در حزنم‌، دریغ من

     

    جام مراد سفلگان پر ز می نشاط و من

    بهر چه ساغر طرب درفکنم‌، دریغ من

     

    من که نه‌ این‌چنین بُدم بهر چه‌این‌چنین شدم

    من چه کسم خدای را کاین نه منم‌، دریغ من

     

    بوالحسن است شاه من‌، کوی رضا پناه من

    پس ز چه رو به ناکسان مفتتنم‌، دریغ من

     

    خلق جهان ز کاخ او ریزه‌چنند و من چرا

    بر در کاخ دیگران ریزه‌ چنم‌، دریغ من

     

    خاقانی شیروان گفته زبان حال من

    [مصرع درست اسکن نشده] …نم دریغ من

     

     

    مطالب بیشتر در:

    ملک الشعرا بهار

     

    شعر مشروطه

     

    وزن شعر: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)

     

    قالب شعر: قصیده

     

    پیشنهاد ویژه برای مطالعه 

    سلطان قلبم!

    دانلود آهنگ حیف سامان جلیلی + پخش آنلاین

    تو هم امروز بده بوسه به من – بوسه

    تورو دوست دارم (رفت تموم یادگاریاشو برد)

     

    در صورتی که در متن بالا، میاد باد آن عهد کم بندی به پای اندر نبود عنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

    آتش کید آسمان سوخت تنم‌، دریغ من

    شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «آتش کید آسمان سوخت تنم‌، دریغ من ز آب دو دیده‌، بیخ غم برنکنم‌، دریغ من من که به تن ز عافیت داشتمی لباس ها بس‌عجبست کاین‌چنین‌ عور تنم‌، دریغ من» آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین ملک الشعرا بهار که از شاعران مهم دوره مشروطه است دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطر ها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای ملک الشعرا بهار  بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطر های پایانی یعنی : «خلق جهان ز کاخ او ریزه‌چنند و من چرا بر در کاخ دیگران ریزه‌ چنم‌، دریغ من خاقانی شیروان گفته زبان حال من [مصرع درست اسکن نشده] …نم دریغ من» از چه سطر هایی استفاده می‌کردید؟

    شعر دریغ من! ملک الشعرا بهار

    دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر دریغ من! ملک الشعرا بهار بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

    اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

    اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.

    پیشنهاد می‌کنیم، این شعر را با صدای خودتان ضبط کنید و در بخش دیدگاه، فایل صدایتان را اضافه کنید تا در سایت منتشر شود.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *