شعر اهلا و سهلا ای نسیم بهار _ اهلا و سهلا _ ملک الشعرا بهار اهلا و سهلا ای نسیم بهار ای قاصد زلف یار از زلف یار آیی چه داری بیار ای کاروان تتار گویی هنوز ای نفخهٔ مشگبار هست‌آن سیه‌زلف یار آشفته و سرگشته و بی‌قرار از بار دل‌های[…]
شعر بازآمد آن ترک ختا کز بیقراران کین کشد _ غزل51 _ ملک الشعرا بهار بازآمد آن ترک ختا کز بیقراران کین کشد یارب مبادا کز خطا خط بر من مسکین کشد دلدادگان از هر طرف برگرد او بربسته صف بگرفته دامانش به کف گه آن کشد گه این کشد گر جان[…]
شعر گر چون تو نقشی ای‌صنم نقاش چین در چین کشد _ غزل50 _ ملک الشعرا بهار گر چون تو نقشی ای‌صنم نقاش چین در چین کشد عمر درازی بایدش کان زلف چین در چین کشد گر سنبل و نسرین کشد از خط رخسار تو سر رویت خط بیحاصلی بر سنبل و نسرین[…]
شعر فریاد ازین بئس‌المقر وین برزن پر دیو و دد ملک الشعرا بهار نفثة المصدور فریاد ازین بئس‌المقر وین برزن پر دیو و دد این مهتران بی‌هنر وین خواجگان بی‌خرد شهری برون پر هلهله وز اندرون چون مزبله افعی نهفته در سله کفچه فشرده در سبد قومی به فطرت متکی نی احمدی[…]
شعر دو چیز افزونی دهد، بر مردم افزون‌طلب ملک الشعرا بهار ورزش روح دو چیز افزونی دهد، بر مردم افزون‌طلب سرمایهٔ عقل و خرد، پیرایهٔ علم و ادب علم است دیهیم علا، عقل است کنج اعتلا العلم تاج للفتی، والعقل طوق من ذهب هست ار ز میراث پدر، عقل غریزیت ای پسر[…]
