شعر منتظم الدوله فیروز بخت _ ادیب الممالک در زیر عکس جناب منتظم الدوله آقای مصطفی قلیخان فیروزکوهی نوشتم منتظم الدوله فیروز بخت داور گردون فر کیوان شکوه یافت چو مه ماهچه رایتش کرسی فیروزه ز فیروزه کوه اختر فیروز مرا ره نمود در بر آن خواجه دانش پژوه عکس رخش[…]
شعر دعوت او مسکن پر چرک تست _ ملک الشعرا بهار خانه را پاک دار تا مگس نیاید دعوت او مسکن پر چرک تست مسکن پر چرک تو از شرک تست پاکی و پاکیزگی از دین بود مشرک و بیدین سگ چرکین بود چون مگس از اهرمن آمد پدید رغبت او جانب[…]
شعر بشنوی ار گفتهٔ پیر مغان _ ملک الشعرا بهار داستان «خرفستر» بشنوی ار گفتهٔ پیر مغان گیری ازین دیو چه آه و فغان خلقتش از دیو شد این شوم ذات کشتن وی زان بود از واجبات مؤبدی این قصهٔ خرفستران گوید و بس نکتهٔ حکمت در آن کیک و مله[…]
شعر ای مگس، ای دشمن نوع بشر _ ملک الشعرا بهار ای مگس! ای مگس، ای دشمن نوع بشر ای همه از عقرب و افعی بتر در ره و در خانه و صحرا و باغ موجب دردسر و موی دماغ قصهٔ پتیاره و مرگ سیاه قصهٔ تست ای عدوی کینه‌خواه تاخته[…]
شعر پهلویا! یاد ز میراث کن _ خطابهٔ چهارم _ ملک الشعرا بهار پهلویا! یاد ز میراث کن مدرسهٔ پهلوی احداث کن پهلوی آموخته اهل فرنگ خوانده خط پهلوی از نقش سنگ سغدی و میخی و اوستا همه کرده ز بر مردم دانا همه لیک در ایران کسی آگاه نی جانب[…]
شعر به‌به از این عهد دل‌افروز نو _ خطابهٔ سوم _ ملک الشعرا بهار به‌به از این عهد دل‌افروز نو عصر نو و شاه نو و روز نو پادشها! از پس ده قرن سال قرن تو را داده شرف، ذوالجلال تاج کیان تا به تو خسرو رسید چهرهٔ این ملک چوگل بشکفید[…]
شعر پادشها قصهٔ پاکان شنو! _ خطابهٔ دوم _ ملک الشعرا بهار پادشها قصهٔ پاکان شنو! شمه‌ای از حال نیاکان شنو جمله نیاکان تو ایرانی‌اند جز پسر بهمن و دارا نیند از عقب دولت سامانیان آن شرف گوهر ساسانیان سال هزار است کز ایران زمین پادشهی برننشسته به زین جز[…]
شعر شاه جهان، پهلوی نامدار _ خطابهٔ اول _ ملک الشعرا بهار شاه جهان، پهلوی نامدار ای ز سلاطین کیان یادگار خنجر بران تو روز هنر هست کلید در فتح و ظفر تیغ کجت چون زپی نظم خاست هر کجیئی بود بدو گشت راست توپ تو بر خصم ز دوزخ دریست[…]
شعر گفتا موقوفه به موقوفه‌خوار _ ملک الشعرا بهار موقوفه و موقوفه‌خوار گفتا موقوفه به موقوفه‌خوار کای تو سزای غضب کردگار ای دل خودکامهٔ تو شیوه‌زن ای زتو خون در جگر بیوه‌زن ای دهنت باز به غیبت‌گری ای دلت انباز به حیلت‌وری خلقت تو شنعت بیچارگان صنعت تو صنعت بیکارگان […]
شعر پادشه ملک‌ستان، داریوش _ ملک الشعرا بهار بنای تخت‌جمشید پادشه ملک‌ستان، داریوش چون که بپرداخت ز بنگاه شوش تاخت سوی پارس به‌عزت سمند تا کند از سنگ، بنایی بلند تافت عنان بر طرف مرودشت یک‌تنه بر پایهٔ کوهی گذشت پایگهی دید بلند و فراخ جایگه دخمه و ایوان و کاخ[…]
شعر بود به کرمان، شهی از دیلمان _ ملک الشعرا بهار جو یک مثقالی بود به کرمان، شهی از دیلمان یافته مخلوق ز عدلش امان گشت یکی گنج به عهدش پدید قفل به در خورده و هشته کلید کارگران در بر شاه آمدند صندوق آورده و زانو زدند شاه بفرمودگشادند در[…]
شعر دست خدای احد لم‌یزل _ ملک الشعرا بهار هدیهٔ تاگور دست خدای احد لم‌یزل ساخت یکی چنگ به روز ازل بافته ابریشمش از زلف حور بسته بر او پردهٔ موزون ز نور نغمه او رهبر آوارگان مویهٔ او چارهٔ بیچارگان گفت گر این چنگ نوازند راست مهر فزونی کند و[…]
شعر قصهٔ شاهان جهان بیش و کم _ ملک الشعرا بهار شاه دل آگاه قصهٔ شاهان جهان بیش و کم نیست به جز قصه جور و ستم قاعده س عدل به دوران ما هست پدیدار ز سلطان ما عامل فرمانش به بحر و به بر نیست به جز ورد دعای سحر […]
شعر پادشهی بود به عهد قدیم _ شاه لئیم _ ملک الشعرا بهار پادشهی بود به عهد قدیم شیفتهٔ خوردنی و زر و سیم لاغر پنداری و فربه بری ای عجب آکنده بر لاغری فربهی مرد به مغز سر است فربه بی‌مغز بلی لاغر است فربه بی‌مغزکدویی است خوار لاغر پر[…]
شعر پادشها! چشم خرد باز کن _ اندرز به شاه _ ملک الشعرا بهار پادشها! چشم خرد باز کن فکر سرانجام در آغاز کن بازگشا دیدهٔ بیدار خویش تا نگری عاقبت کار خویش مملکت ایران بر باد رفت بس که بر او کینه و بیداد رفت چون تو ندانی صفت داوری[…]
شعر فکر مرا سخت مشون کند _ شکایت از بچه ها _ ملک الشعرا بهار فکر مرا سخت مشون کند نعره این دخترک بی‌سکون مال نه وگشته ز بخت سیاه خانه لبالب ز بنات و بنون صبر مرا بردند از قال و قیل مغز مرا خوردند از چند و چون […]
شعر پشت مرا کرد ز غم چنبری – شکایت ملک الشعرا بهار پشت مرا کرد ز غم چنبری گردش این گنبد نیلوفری هستم من عیسی آموزگار کرده جهودانم حبس از خری بس که به من تیغ ببارند و تیر روزم شد تیره و عمر اسپری ساخت جدا از پسر و دخترم[…]
شعر آنچه در دورهٔ ناصری – شاعری در زندان ملک الشعرا بهار آنچه در دورهٔ ناصری مرد و زن کشته شد سرسری آن به عنوان لامذهبی این به عنوان بابیگری آن به‌عنوان جمهوربت این به‌عنوان دانشوری وانچه شد کشته در چند شهر بین شیخی و بالاسری شد ز نو تازه[…]
شعر شد پارس یکی حلقهٔ گزین – شیراز ملک الشعرا بهار شد پارس یکی حلقهٔ گزین شیراز بر آن حلقه چون نگین بر حلقهٔ انگشترین پارس شیراز بود گوهری ثمین از سبزهٔ شاداب و سرخ گل گه یاقوتین، گه زمردین هرگز به یک انگشتری که دید یاقوت و زمرد به هم[…]
شاعر ساحر منم اندر جهان خاقانی – قصیده ۱۶۳ مطلع سوم شاعر ساحر منم اندر جهان در سخن از معجزه صاحب قران از شجر من شعرا میوه چین وز صحف من فضلا عشر خوان وز حسد لفظ گهر پاش من در خوی خونین شده دریا و کان نعش و پرن بافته[…]
از همه عالم شده‌ام بر کران خاقانی – قصیده ۱۶۲ مطلع دوم از همه عالم شده‌ام بر کران بسته به سودای تو جان بر میان جان نه و چون سایه به تو زنده‌ام با تو و صد ساله ره اندر میان از تب هجران تو ناخن کبود پیش تو انگشت زنان[…]
تا رقم حسن تو زد آسمان خاقانی – قصیده ۱۶۱ در مدح قاضی القضاة احمشاد تا رقم حسن تو زد آسمان نامزد عشق تو آمد جهان حلقه به گوش غم تو گشت عقل غاشیه دار لب تو گشت جان زلف تو شیطان ملایک فریب روی تو سلطان ممالک ستان عشق[…]
شعر قاعدهٔ ملک ز سر نیزه است – سرنیزه ملک الشعرا بهار قاعدهٔ ملک ز سر نیزه است کس نزند بر سر سرنیزه دست عدل شود از دم سرنیزه راست فتنه شود از سر سرنیزه پست بس‌سر سرکش که به سرنیزه رفت بس دل ریمن که ز سرنیزه خست فتنه بود[…]
شعر خوی فلک بین که چه ناپاک شد خاقانی – قصیده ۵۱ قصیده خوی فلک بین که چه ناپاک شد طبع جهان بین که چه غمناک شد آخر گیتی است نشانی بدانک دفتر دل‌ها ز وفا پاک شد سینهٔ ما کورهٔ آهنگر است تا که جهان افعی ضحاک شد گر[…]
شعر با غمزاتی که تو خانم کنی – غمزه های خانم ایرج میرزا با غمزاتی که تو خانم کنی رخنه به دین و دل مردم کنی جان به لب عاشق بی دل رسد با غمزاتی که تو خانم کنی دریا دریا به تو حسن اندر است پرده برافکن که تلاطم کنی […]
شعر آب حیات است پدر سوخته – آب حیات ایرج میرزا آب حیات است پدر سوخته حَبِّ نبات است پدر سوخته وه چه سیه چرده و شیرین لب است چون شکلات است پدر سوخته آب شود گر به دهانش بری توت هرات است پدر سوخته تا بتوانیش بگیر و بکن صَوم[…]
شعر تا دل من دل به قناعت نهاد خاقانی – قصیده ۳۶ قصیده تا دل من دل به قناعت نهاد ملک جهان را به جهان باز داد دفتر آز از بر من برگرفت مصحف عزلت عوض آن نهاد خسرو خرسندی من در ربود تاج کیانی ز سر کیقباد نیز فریبم[…]
شعر نکته ایرج میرزا _ طبع من این نکته چه پاکیزه گفت طبع من این نکته چه پاکیزه گفت سهل بُوَد خوردن افسوس مفت مردم این مُلک ز کِه تا به مِه هیچ ندانند جز احسنت و زِه هرکسی اندر غم جانان خود است فارغ از اندیشه نیک و بد است […]
شعر کار و کوشش سرمایه پیروزی است ایرج میرزا برزگری کِشته خود را دِرود تا چه خود از بَدوِ عمل کِشته بود! بار کَش آورد و بر آن بار کرد روی ز صحرا سویِ انبار کرد در سرِ ره تیره گِلی شد پدید بار کَش و مرد در آن گِل تپید […]
دانلود دکلمه صوتی شعر بی‌تو حرام است به خلوت نشست سعدی – غزل 39 + پخش آنلاین، متن کامل، معنی و تفسیر. حیف بود در به چنین روی بست دامن دولت چو به دست اوفتاد. شعر بی‌تو حرام است به خلوت نشست – غزل 39 – سعدی بی‌تو حرام است به خلوت نشست حیف[…]
