پانصد سال پس از هجرت – شعر گل سرخ بی پایان – خورخه لوئیس بورخس   پانصد سال پس از هجرت ایران از فرازِ مناره‌هایش به پایین، به تاراج نیزه‌داران بیابان‌گرد نگریست و عطار نیشابوری در گل سرخی خیره ماند. با کلماتی بی‌صدا -چونان کسی که می‌اندیشد نه آنکه ذکر می‌گوید- خطابش داد: “گردی شکننده‌ات[…]

چه تنهایی بی قدری در این طلا – ماه -خورخه لوئیس بورخس   چه تنهایی بی قدری در این طلا این دیگر ماه هر شب نیست آن ماهی که «ابوالبشر» برای اول بار دید. قرن‌ها شب‌زنده‌داری آن را با اشک‌های باستانی لبریز کرده. نیک بنگر که اکنون آینه‌ی توست. مترجم: حسین شیر احمدی   پیشنهاد[…]

عشق همین است یا پنهان خواهم شد یا – شعر تشر خورده – بورخس   عشق همین است یا پنهان خواهم شد یا خواهم گریخت دیوارهای زندانش قد می کشند، همچو رویایی مخوف. نقاب دلفریبش عوض شده، اما مثل همیشه یگانه است. حال طلسم ها به چه کارم می آید: مطالعه حروف، دانشوری موهوم، کارآموزی زبانی[…]