شعر سختم عجب آید ز خلقت زن _ به منکر عشق _ ملک الشعرا بهار سختم عجب آید ز خلقت زن کایزد را زبن کرده ملتمس چیست دوشیزه به شوهر چو رفت، دیگر او را به پسر زادن این هوس چیست زهدان چو شود از جنین گرانبار آن شادی حبلی بهر نفس[…]
شعر ای ثابتی از من خبر نداری – خبر نداری ملک الشعرا بهار ای ثابتی از من خبر نداری ای جان دل از تن خبر نداری ای دوست ازین بستهٔ گرفتار در پنجهٔ دشمن خبر نداری ای گل، ز بهار تو کش خزان کرد جور دی و بهمن، خبر نداری بودی[…]
شعر ای قد تو چون سرو جویباری ملک الشعرا بهار نثار به پیشاهنگان ای قد تو چون سرو جویباری وی عارض تو چون گل بهاری ای لعل تو چون خاتم بدخشی وی زلف تو چون نافهٔ تتاری دامان تو مانندهٔ دل من پاکیزه‌تر از برف کوهساری رخسار تو مانند خاطر من[…]
شعر آمد، چو دو نیمه برفت از شب ملک الشعرا بهار گواه سخنوری آمد، چو دو نیمه برفت از شب آن ساده بناگوش سیم غبغب با چهرهٔ روشن چو تافته روز با طرهٔ تاری چو قیرگون شب ابروش به خون ریختن مهیا مژگانش به تیرافکنی مرتب هردم به دگر سو جهنده[…]
