محبوب، مردی ست ناشناس – شعر محبوب – سزار وایه خو محبوب، مردی ست ناشناس با همسرش. رفیق من با آستین ها، گردن و چشمانش! محبوب کسی ست که بر پشتش می خوابد. کسی که در باران کفش پاره می پوشد. محبوب مردی ست طاس که کلاه بر سر ندارد. کسی که انگشتش بر[…]
محبوب، مردی ست ناشناس – شعر محبوب – سزار وایه خو محبوب، مردی ست ناشناس با همسرش. رفیق من با آستین ها، گردن و چشمانش! محبوب کسی ست که بر پشتش می خوابد. کسی که در باران کفش پاره می پوشد. محبوب مردی ست طاس که کلاه بر سر ندارد. کسی که انگشتش بر[…]
