شعر تو ای خاکدان پی برافراز آبی _ ادیب الممالک    تو ای خاکدان پی برافراز آبی نپائی گر ایوان افراسیابی   گر ایوان افراسیابی نپایی ازیرا که پی بر نهاده به آبی   یکی بحر بی ساحلی بر غریقان ولی تشنگان را تفیده سرابی     مطالب بیشتر در:         پیشنهاد[…]

شعر ابوالفتح خان ای که ایوان قدرت _ ادیب الممالک    ابوالفتح خان ای که ایوان قدرت بلند آسمان را شکست از درستی   به فرهنگ و هوش تو اقرار داد ابونصر یمگان ابوالفتح بستی     مطالب بیشتر در:         پیشنهاد ویژه برای مطالعه  حال دلم طوفانیست در آینه پاییدنت را[…]

شعر شهنشاه ایران محمدعلی شه _ ادیب الممالک  ماده تاریخ جلوس محمدعلیشاه قاجار   شهنشاه ایران محمدعلی شه بگردون دولت برافراشت خرگه   سریر از سپهر آمدش افسر از خور سپاه از کواکب شدش رایت از مه   نسیم عنایات او باغ دین را چو اردی بهشت است یا فروردین مه   همایون خدیوی که[…]

شعر اگر از جفای محمدعلی شه _ ادیب الممالک    اگر از جفای محمدعلی شه بر افتاد بنیاد و بنیان مجلس   شگفتی نباشد که در بوستانها ز یک باد پژمرده صد شاخ نرگس   حمای سلاطین و شیپور شب را بهم برزند بوق تون تاب مفلس   محمدعلی بوق و تیز است ازیرا ز[…]

شعر به عیسی بگو کز خرش پی ببرد _ ادیب الممالک  قطعه فکاهی   به عیسی بگو کز خرش پی ببرد کزین بیش در کشت آدم نچرد   خرت را خدا دیده و شاخ داده که ناف خران را به شاخش بدرد   نه تنها خرت شاخ دارد چو گاوان که همچون پلنگان و شیران[…]

شعر به درگاه دانش که باشد که از من _ ادیب الممالک    به درگاه دانش که باشد که از من سلامی رساند پیامی گذارد   بگوید که منت برد از تو هر کس برانی پزد یا خورد یا که خوارد   به مینو درون زی جهان جان بوران دعای تو گوید سپاس تو دارد[…]

شعر دلم بسته در حکم و فرمان اقدس _ غزل62 _ ادیب الممالک    دلم بسته در حکم و فرمان اقدس تنم خسته از درد هجران اقدس   مرا دست بر سر بود خون بدامان که دستم جدا شد ز دامان اقدس   فتادم ز پا رفتم از دست و جانم بیکبارگی گشت قربان اقدس[…]

شعر چو زد تکیه بر تخت سلطان دانش _ ادیب الممالک    چو زد تکیه بر تخت سلطان دانش به فرهنگ شد بسته پیمان دانش   ز شرق هنر تافت خورشید دولت برآمد در حکمت از کان دانش   به هنجار سیارگان گشت روشن چراغ هدایت در ایوان دانش   ز بند ستم جان کیخسرو[…]

شعر مه من که خورشید گردون غلامش _ ادیب الممالک   مه من که خورشید گردون غلامش بگل پای سرو اندرون از خرامش   دو ابروی پیوسته اش با دو عارض دو ماه نواست و دو بدر تمامش   دل از سنگ سازد تن از سیم سازد که سنگ رخام است در سیم خامش  […]

شعر چو شد چهره شاهد صبح ابلج _ ادیب الممالک   چو شد چهره شاهد صبح ابلج ز خورشید بستند زرینه هودج   بت من کمر بسته آمد به مشکو سلحشور و شاکی السلاح و مدجج   به خویی چو مینو به مویی چو عنبر به رویی چو ورد و خطی چون بنفسج   دو[…]

شعر چو در خواب شد دیده پاسبان‌ها _ ادیب الممالک در ستایش امیر نظام گروسی فرماید   چو در خواب شد دیده پاسبان‌ها نوای درای آمد از کاروان‌ها   به محمل گزیدند جا خوبرویان به تن‌ها دمیدند گفتی روان‌ها   سمن‌سینگان توأم اندر کژابه چنان زهره و مشتری را قران‌ها   بتان پریچهره بر بیسراکان[…]

شعر سحرگه به راهی یکی پیر دیدم _ ملک الشعرا بهار در جستجوی جوانی   سحرگه به راهی یکی پیر دیدم سوی خاک خم گشته از ناتوانی   بگفتم چه گم کرده‌ای اندرین ره‌؟ بگفتا: جوانی‌، جوانی‌، جوانی     مطالب بیشتر در:         پیشنهاد ویژه برای مطالعه  بهار قطعهٔ فرخ شنید[…]

شعر به صاحبقرانیه جزء وزیران _ وزیر بی پول _ ملک الشعرا بهار   به صاحبقرانیه جزء وزیران نشستم ولی یک قِران هم ندارم   بجز ملک و مکنت به جز کید و حیلت ز دیگر وزیران جوی کم ندارم   به نزد گروهی است حرمت به ثروت ولیکن من آن را مسلم ندارم  […]

شعر دریغا که بگذشت عهد جوانی ملک الشعرا بهار  تاریخچه انقلاب مشروطه   دریغا که بگذشت عهد جوانی درآمد ز در پیری و ناتوانی   جوانی به راه وطن دادم از کف دریغا وطن‌رفت‌و طی‌شد جوانی   وگر بازگردد وطن بار دیگر نیارد جوانی به ما ارمغانی   دو ده ساله بودم که آشفت ایران[…]

شعر جهانا چه مطبوع و خرم جهانی – شمار گیتی ملک الشعرا بهار   جهانا چه مطبوع و خرم جهانی دریغا که بر خلق ناجاودانی   نعیم و جحیم است در تو سرشته و لیکن تو خود فارغ از این و آنی   همه کارهای تو از حکمت آید ز حکمت برون کارکردن ندانی  […]

شعر مخور تا توانی می اندر جوانی – خصم خرد ملک الشعرا بهار    مخور تا توانی می اندر جوانی می اندر جوانی مخور تا توانی   که یک جرعه می در جوانی نشاند یکی تیر در دیدهٔ زندگانی   حکیمانه می نیز خوردن نشاید ازین اندک و گاه گاه و نهانی   گناهست و[…]

شعر پیامی ز مژگان تر می‌فرستم ملک الشعرا بهار  پیام به آشنا   پیامی ز مژگان تر می‌فرستم کتابی به خون جگر می‌فرستم   سوی آشنایان ملک محبت ز شهر غریبی خبر می‌فرستم   در اینجا جگر خستگانند افزون ز هر یک درود دگر می‌فرستم   درود فراوان سوی شاه خوبان ز درویش خونین جگر[…]

شعر بهارا بهل تا گیاهی برآید – پیشگویی ملک الشعرا بهار    بهارا بهل تا گیاهی برآید درخشی ز ابر سیاهی برآید   درین تیرگی صبر کن شام غم را که از دامن شرق ماهی برآید   بمان تا درین ژرف یخ‌زار تیره به نیروی خورشید راهی برآید   وطن چاهسار است و بند عزیزان[…]