7 جمله معروف روزها و رویاها پیام یزدانجو: در این مطلب 7 عدد از جملات معروف و درخشان کتاب روزها و رویاها پیام یزدانجو را گلچین کرده ایم.این جملات تکه کتاب های نابی هستند از نویسندگانی بزرگ که می‌توانید به وسیله‌ی دکمه‌‌های زیر از آرشیو کاملشان دیدن کنید.

7 جمله معروف روزها و رویاها پیام یزدانجو

از سنی به بعد آدم‌ها دیگر عوض نمی‌شوند. شرایطشان عوض می‌شود، ظاهرشان عوض می‌شود، حال و هوای‌شان، حسرت‌های‌شان، حتی عقایدشان عوض می‌شود، اما چیزی در عمق وجودشان تغییر نمی‌کند. موقعیت آدم عوض می‌شود، فقط جزئیاتش. کلیتِ آدم همان‌چه بوده می‌ماند. تغییر توهم است، این حقیقت صاف و سفید را که از سنی به بعد هیچ چیزی در درون آدم عوض نمی‌شود، هیچ چیزی در عمق وجود ما تغییر نمی‌کند، این حقیقت که هر کسی به همین شیوه خودش را جاودانه می‌کند، با تن ندادن به تغییر و دل‌بریدن از دگرگونی، جاودانگی در جوانی، در همان سن‌وسالی که اوج تمایل ما به تغییر و دگرگونی است، تنها راه آدم برای اینکه خودش را با بهترین نقاب و در بهترین نمود خودش تثبیت کند، و این همان جاودانگی است که دست تطاول روزگار و تازیانه‌ی سال‌ها از یکایک ما دریغ می‌کند.

می‌گویند «یک عکس به‌قدر هزار کلمه حرف می‌زند. این گفته همان‌قدر اعتبار دارد که «یک نوشته به‌قدر هزار عکس دیدنی دارد.» ارتباط عکس‌ها و کتاب‌ها، نوشته‌ها و تصویرها، معادله‌‌ای بی‌زمان است. و با این حال، ارتباط نامتوازنِ این دو، محصولِ زمانه‌ی ماست. استفان مالارمه، شاعر فرانسوی، گفته بود: همه‌چیزِ دنیا برای این وجود دارد که روز و روزگاری به نوشته‌ای در کتابی مبدل شود. به‌نظر سوزان سانتاگ، نویسنده و منتقد آمریکایی، اما همه‌چیزِ دنیا برای این وجود داشت که روز و روزگاری در عکسی ظهور کند. با این همه، هیچ‌کس از همه‌چیزِ دنیا خبر ندارد، حتی در زمانه‌ی ما. هیچ‌کس همه‌چیزِ دنیا را ندارد، حتی در زمانه‌ی ما. (کتاب روزها و رویاها – صفحه ۲۲)

گاهی، تنها دلیل نوشتن یک نوشته پیشکش کردن آن به کسی است، یک خوانندهٔ اختصاصی، یک مخاطب خاص. (کتاب روزها و رویاها – صفحه ۲۵)

آدم از غریبه تشکر می‌کند، از غریبه عذر می‌خواهد، نه از آشنا، نه از عشق‌اش. دوست از دوست معذرت نمی‌خواهد. عذرخواهی دوستانه به چه درد میخورد؟ به درد اینکه بین دو دوست فاصله بیاندازد، و دوستی را به حد دادوستد عادلانه و محترمانه بین اشخاص غریبه تقلیل بدهد. وگرنه، کافی است که فراموش کنیم، انگار که آنچه اتفاق افتاده اصلاً اتفاق نیفتاده، نیازی به عذرخواهی نیست. (کتاب روزها و رویاها – صفحه ۲۸)

جملات معروف کتاب روزها و رویاها پیام یزدانجو

سبکی بی‌وسوسه بودن است، بی‌رؤیایی. رؤیا داشتن دلیل سنگینیِ ما است. رؤیا لنگری است برای آنکه ذهن و زندگی‌مان در رودبار لحظه‌های شتابنده غرق نشود. ریسمانی که به آن وسیله خودمان را به زمینِ واقعیت وصل کنیم و سبکیِ ستوه‌آورِ هستی‌مان را تاب بیاوریم، تا هستیِ ما فقط سیل سرگیجه‌آوری از اتفاقاتِ بدون پس‌ماند و یک سطحِ سیال و غیرقابل سکونت نباشد. سبکی سفر است و رؤیا مسکنِ ما است، خانه‌ی ما. (کتاب روزها و رویاها – صفحه ۳۵)

به من نگو قضاوت نکن. فقط مرده‌ها قضاوت نمی‌کنند. می‌دانی، وقتی یک نفر به تو می‌گوید آقا، خانم، قضاوت نکن، منظورش چیست؟ منظورش این است که همان قضاوتی را بکن که خودِ من می‌خواهم، قضاوت دیگری نکن، فقط مثل من فکر کن. (کتاب روزها و رویاها – صفحه ۸۸)

بچه‌دار شدن یعنی اینکه پیشاپیش همه‌گونه حقی به فرزندمان بدهیم، از جمله همین که هر فداکاری پدر و مادرش را وظیفه‌ی آنها بداند. و حتی در آینده ما را به‌عنوان پدر و مادرش به رسمیت نشناسد. کسی که به خواست خودش بچه می‌آورد وظیفه دارد ازخودگذشتگی کند، برای اینکه آن بچه در آینده خوشبخت شود. خوشبخت، نه از پدر و مادرش خوشبخت‌تر. خوشبختی مطلق است، نسبی نیست. (کتاب روزها و رویاها – صفحه ۱۰۸)