لعنت به هر چه هست از تا ز خ ز میم – ابجد

لعنت به هر چه هست از تا ز خ ز میم – شعر ابجد نیما یوشیج

لعنت به هر چه هست

از تا ز خ ز میم

از (شین) گر اسم آورم از او

از یا ز ط

از راست ایستاده الف

از نون.

لعنت بر آن چه او بسرشته است

ابجد. ز صبح دیر

داده خروس من

… * سفر

ابجد ز جای خیز

اینک از این مکاشفه بگذر.

شب 25 خرداد 1327

قالب شعر: نیمایی

در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آ

(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

آ

هان! هلا! آی!

مطالب بیشتر در:

نیما یوشیج

اشعار نیما یوشیج

لعنت به هر چه هست از تا ز خ ز میم

شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «لعنت به هر چه هست / از تا ز خ ز میم » آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نیما یوشیج که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نیما یوشیج بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : « ابجد ز جای خیز / اینک از این مکاشفه بگذر» از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟