این عقل که در ره سعادت پوید

این عقل که در ره سعادت پوید – 65

  • دکلمه صوتی این عقل که در ره سعادت پوید  – رباعی 65از خیام + معنی، تحلیل و تفسیر فلسفی از روزی صد بار خود تو را می‌گوید دریاب تو این یک دم وقتت که نه‌ای.

     

     

    این عقل که در ره سعادت پوید

    روزی صد بار خود تو را می‌گوید

     

    دریاب تو این یک دم وقتت که نه‌ای

    آن تره که بدروند و دیگر روید

     

     

    آن تره که بدروند و دیگر روید

    در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد. از ابتدا انگار به گونه‌ای شاعر می‌خواسته ما را آماده کند تا برسد به مصرع آخر، به همین دلیل همیشه سطر آخر رباعی در ذهن مخاطب خوب به یاد می‌ماند، و این شعر حکیم عمر خیام را نیز بسیاری از مردم با نام «آن تره که بدروند و دیگر روید» می‌شناسند.

     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    حکیم عمر خیام قالب: رباعی وزن شعر: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)

     

    دکلمه این عقل که در ره سعادت پوید صوتی

    پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر «این عقل که در ره سعادت پوید» از خیام است. این قطعه‌ ها توسط داوود ملک زاده و زهرا بهمنی خوانده شده‌اند.

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".


     

     

    معنی و تفسیر این عقل که در ره سعادت پوید

     

    مگر این عقل نیست که از سعادت حرف می زند و راه آنرا می پیماید و نشانت می دهد . نگاه کن روزی صد نشان ودلیل دراین راه به تو نشان می دهد وپیام می دهد که این لحظه را دریاب والا تو نیز مانند این تره ای می مانی که درو خواهی شد و تره ای دیگر بجای تو از زمین بیرون می آید .

    دراینجا پای عقل را به میان می کشد .

    اما آنچه گفتنی است آنست که عقل آدمی را با هزاران نشانه بسوی پروردگار مهربان با همه خصوصیاتش نیز هدایت می کند .

    ما هم چون خیام می گوییم که ((دریاب تو این یکدم وقتت )) وحتی چون او ادامه نیز می دهیم (( نه ای آن تره که بدروند ودیگر بروید ))

    اما منظور ما از دریاب ((وقتت )) را درهمان لحظه وقت نیست بلکه فرصتی برای آینده است واگر می گوییم که تونیز چون تره درو می شوی و تره ای دیگر خواهد رویید بمعنی تمام شدن فرصت توست و فرصت به دیگری داده خواهد شد تا همه ازاین فرصتها برای آینده استفاده کنند .

    البته این رباعی هرچند که دقیقا درمسیر افکار خیام سروده شده است اما بجهت ضعف در استخدام کلمات و بی توجهی احتمال اینکه از خیام نباشد می رود .

    درمصراع دوم استفاده از کلمه ((خود)) نشانه ضعف سراینده است . شاعر خوش ذوق با طبعی روان نیازی و اجباری درآوردن این اشاره
    نمی کند . شما اگر ((خود)) را حذف کنید می بینید یک کلمه بیجا بوده است ومعنی عبارت ساده تر به دل می نشیند . این واژه اضافه است وفقط بجهت تکمیل وزن شعر جای خود را باز کرده است .

    مثلا می توانست مصراع دوم را بدین صورت بیاورد ((روزانه به صد تو را چنین می گوید ))یا ((هرروز به صدبا ر تو را می گوید ))

    درمصراع چهارم ما می بینیم که سه اشکال متوجه این عبارت است اول اینکه می فرماید آن تره که (( بدروند )) با فعل جمع آورده است . افکار خیام اجازه نمی دهد که جمعیتی را در درو کردن و رقم زدن سرنوشت ما دخیل ببیند . او به یک معنا می اندیشد . دوم اینکه روییدن دیگری را به فاعل اولی منسوب نمی کند . بمانند این است که این تره ها از اینطرف خود می رویند واز آنطرف جمعیتی آنها را درو می کند . سوم اینکه قدرت یک تره را از آنان که برای درو کردن آماده اند بیشتر نشان می دهد چرا که هریک از تره ها درمبارزه با آن جمعیت بلافاصله وارد عمل می شوند و می رویند . ضمنا ((و)) قطعا بایدحذف شود .من بعید می بینم این ضعفها را بتوان به شاعر توانمند وبسیار خوش ذوق نسبت داد .

    محمو نعیمی ذاکر

     

    دیدگاه کاربران درباره‌ی این عقل که در ره سعادت پوید

     

    سینا می گوید:

    معنی کلمه به کلمهٔ شعر می‌شه اینکه: عقل داره هر لحظه بهت گوشزد می‌کنه که تو مثل گیاه تره نیستی که پس از چیده شدن دوباره سبز بشی و چند بار فرصت زندگی کردن نداری پس قدر زمان و فرصتت رو بدون که فقط یکبار زندگی خواهی کرد…

    حبیب شاکر می گوید:

    سلام بریاران

    عقلی که چراغ راه هر انسان است

    بر کشتی زندگی چو کشتیبان است

    گوید که دم خوشی که داری دریاب

    عمر تو فناپذیر و در نقصان است

    باسپاس

     

     

    شعر این عقل که در ره سعادت پوید اثر کیست؟

    این شعر اثر خیام است.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»