فرهنگ لغات و اصطلاحات، لغت نامه دهخدا

معنی ذئب الخمر

معنی ذئب الخمر به همراه کلمات هم قافیه، و برابر پارسی آن در فرهنگ لغت دهخدا، فرهنگ لغت معین، فرهنگ فارسی عمید، دانشنامه آزاد فارسی، تلفظ باء در گویش ها و لهجه ها.

معنی ذئب الخمر در لغت نامه دهخدا

ذئب الخمر. [ ذِءْ بُل ْ خ َ ] ( ع اِ مرکب ) در مجمع الامثال میدانی آمده است : اخبث من ذئب الخمر و اخبث من ذئب الغضا قال حمزة العرب تسمی ضروباً من البهائم بضروب من المراعی تنسبها الیها فیقولون : ارنب الخلة و ضب السحاء و ظبی الحلب و تیس الربلة و قنفذ برقة و شیطان الحماطة و ذلک کله علی قدر طباع الامکنة و الأغذیة العاملة فی طباع الحیوان و فی اسجاع ابنةالخس : اخبث الذئاب ذئب الغضا و اخبث الافاعی افعی الجدب و اسرع الظبا ظبی الحلب و اشدالرّجال الاعجف و اجمل النساء الفخمة الاسیلة و اقبح النّساء الجهمة القفرة و آکل الدواب الرّغوث و اطیب اللحم عوده واغلظالمواطی الحصاء علی الصفاء و شر المال ما لا یذکی و لا یزکی و خیرالمال مهرة مأمورة او سکة مأبورة.صاحب تاج العروس گوید: و الغضی من نبات الرمل له هدب کالارطی و ذئب غضا. هکذا هو فی نسخ الصحاح و عندنا فی النسخ بالیاء وجد بخطّ ابی زکریا ذئب الغضی و اُخبث الذئاب ذئب الغضی لأنه لایباشر النّاس الا اذا اراد ان یغیر. یعنون بالغضی هنا الخمر و قبل الشجر – انتهی.

پیشنهاد و نظر شما برای معنی واژه ذئب الخمر

در بخش دیدگاه، نظر خودتان را درباره‌ی این مطلب بنویسید. اگر نقصی می‌بینید، سعی کنید مطلبمان را کامل کنید. و اگر پیشنهاد تازه‌ای دارید، پیشنهادتان را اضافه کنید.