شعر هست شب نیما یوشیج

شعر هست شب نیما یوشیج

هست شب یک شب دم کرده و خاک

رنگ رخ باخته است.

باد، نوباوه ی ابر، از بر کوه

سوی من تاخته است.

*

هست شب، همچو ورم کرده تنی گرم در استاده هوا

هم ازین روست نمی بیند اگر گمشده ای راهش را

*

با تنش گرم، بیابان دراز

مرده را ماند در گورش تنگ

با دل سوخته ی من ماند

به تنم خسته که می سوزد از هیبت تب!

هست شب.آری، شب.

28اردیبهشت1334

قالب شعر: نیمایی

 

کتاب‌های نیما یوشیج را از دست ندهید:

 

 

 

 

شعر هست شب نیما یوشیج
هست شب نیما یوشیج
هست شب نیما
هست شب شعر
هست شب
هست شب یک شب دم کرده و خاک
مرده را ماند در گورش تنگ