شعر دود نیما یوشیج
بر سر بام روستایی ما
می جهد دودی از ره روزن
حلقه حلقه بهم کشد زنجیر
از همه بند بند نازک تن
پهن سازد ز ره به سینه ی خود
می خورد بر تن خیال شکن
می کند خرد آنچه در دل اوست
می دهد ارتباط با دل من
پس از آن راست کرده قامت خود
می پرد، بال هاش بال ز غن
می سپارد به دست باد، خبر
می شود محو، مثل فکر کهن
16 اردیبهشت 1313
قالب شعر: چهار پاره
برای ورود به اینستاگرام نیما یوشیج اینجا کلیک کنید
پیشنهاد ویژه برای نیما یوشیج:
کتاب‌های نیما یوشیج:
مجموعه کامل اشعار نیما یوشیج
