ذخیره در لیست علاقهمندیشعر در شب سرد زمستانی نیما یوشیج
در شب سرد زمستانی
کوره ی خورشید هم، چون کوره ی گرم چراغ من نمی سوزد
و به مانند چراغ من
نه می افروزد چراغی هیچ
نه فروبسته به یخ ماهی که از بالا می افروزد
من چراغم را در آمد رفتن همسایه ام افروختم در یک شب تاریک
و شب سرد زمستان بود
باد می پیچید با کاج
در میان کومه ها خاموش
گم شد او از من جدا زین جاده ی باریک
و هنوزم قصه بر یاد است
وین سخن آویزه ی لب:
«که می افروزد؟ که می سوزد؟
چه کسی این قصه را در دل می اندوزد؟»
در شب سرد زمستانی
کوره ی خورشید هم، چون کوره ی گرم چراغ من نمی سوزد.
1329
قالب شعر: نیمایی
در شعر بالا اگر واژه‌ای برایتان غریب آمد، کافی‌ست در قسمت جستجوی سایت بنویسید: «معنی …»
مطالب بیشتر در:
دیدگاه شما برای شعر در شب سرد زمستانی نیما
دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر در شب سرد زمستانی نیما یوشیج بنویسید.
اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.
اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.
پیشنهاد می‌کنیم، این شعر را با صدای خودتان ضبط کنید و در بخش دیدگاه، فایل صدایتان را اضافه کنید تا در سایت منتشر شود.
در شب سرد زمستانی کوره ی خورشید هم
نام این شعر نیما یوشیج در شب سرد زمستانی است اما در بین مردم به در شب سرد زمستانی کوره ی خورشید هم چون کوره ی گرم چراغ من نمی سوزد ، من چراغم را نیز معروف است.
برای ورود به اینستاگرام نیما یوشیج اینجا کلیک کنید
پیشنهاد ویژه برای نیما یوشیج:
کتاب‌های نیما یوشیج:
مجموعه کامل اشعار نیما یوشیج
درباره هنر شعر و شاعری نیما یوشیج
یادداشت های روزانه نیما یوشیج
- بررسی شعر کودک در شعر نو - آذر 5, 1401
- سمبولیسم اجتماعی در شعر معاصر فارسی - آذر 5, 1401
- نگرشی تطبیقی بر شگردهای طنز در شعر نیما یوشیج و احمد مطر - آذر 5, 1401
