اوزان و بحرهای شعر فارسی این آمار به صورت تقریبی از بیشترین کاربردِ وزن تا کمترینِ آنها دستهبندی شده است. معیار آمار اغلب براساس آثار شاعرانِ بزرگ و معروفِ تاریخ بوده. فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی) مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف) مفاعیلن[…]
شعر سنتی
شعر سنتی یا شعر کهن را به مجموعه اشعار پیش از دوران مشروطه نسبت میدهیم. از قدیمی ترین نسخه های شعری که از آن دوران به یادگار مانده است تا حدود یک قرن گذشته هر شعری در این دوره سروده شده باشد را شعر کهن مینامیم.
شعر سنتی
شعر های پیش از دوران مشروطه چه از لحاظ فرم و چه از نظر محتوا تفاوت چشمگیری با شعر های بعد از مشروطه داشتند. به لحاظ زبانی، سبک و سیاقِ سنتی داشتند و اغلب شاعران آن دوره از واژه های دشوار و کهن در شعر های خود استفاده میکردند. محتوای اشعار، عاشقانه یا عرفانی بود و شاعر یا مدیحه سرا بود و یا در اشعار خود به پند و اندرز مخاطب میپرداخت. البته گاهی اشعار اعتراضی هم میان آن ها به چشم میخورد به طور مثال در اشعار حافظ.
به لحاظ فرهم هم تمامی شعر ها دارای وزن و قافیه ردیف بودند. اگر دقت کنیم، همه اشعار این دوره از قوانین عروض و قافیه تبعیت میکنند.
سبک های ادبی شعر سنتی
بر اساس دوره زمانی که شاعران در آن زیست میکردند آثاری را در آن دوره خلق کردند که مکاتب مختلفی را بوجود آورد به طور مثال: محل پیدایش شاعران نخست و بزرگ ما خراسان قدیم بوده است و سبک خراسانی نخستین مکتبی بود که در شعر ایجاد شد، قرن هفتم تا نهم مکتب عراقی شکل گرفت، بعد از آن مکتب هندی یا اصفهانی و بعد ها مکتب بازگشت.
شاعر های معروف دوران کهن فارسی
از شعرای معروف این دوره میتوان از، فردوسی، رودکی، خیام، سعدی، حافظ، مولانا، خاقانی، جامی، عطار نیشابوری، نظامی، صائب تبریزی و… نام برد.
مولاناقالب های شعر سنتی
از قالب های معروف شعر سنتی میتوان به مثنوی، غزل، قصیده، دوبیتی، رباعی، قطعه، مستزاد، ترجیع بند و… اشاره کرد. در این دوره توجه به آهنگ و وزن و موسیقی شعر اهمیت بسیاری داشت.
میتوانید اوزان عروضی را به ساده ترین روش در کارگاه آموزش عروض و قافیه یاد بگیرید.