به شب آویخته مرغ شباویز – مرغ شباویز

به شب آویخته مرغ شباویز – شعر مرغ شباویز نیما یوشیج

به شب آویخته مرغ شباویز

مدامش کار رنج افزاست، چرخیدن

اگر بی سود می چرخد

وگر از دستکار شب، درین تاریکجا، مطرود می چرخد …

به چشمش هرچه می چرخد، – چو او بر جای-

زمین، با جایگاهش تنگ

و شب، سنگین و خونالود، برده از نگاهش رنگ

و جاده های خاموش ایستاد

که پاهای زنان و کودکان با آن گریزانند

چو فانوس نفس مرده

که در او روشنایی از قفای دود می چرخد.

ولی در باغ می گویند:

«به شب آویخته مرغ شباویز

به پا، ز آویخته ماندن، بر این بام کبود اندود می چرخد.»

1329

قالب شعر: نیمایی

در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آ

(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

آ

هان! هلا! آی!

مطالب بیشتر در:

نیما یوشیج

اشعار نیما یوشیج

مرغ شباویز چیست؟

مرغی که به شب خود را به یک پای بیاویزد و حق حق گوید و او را حق گوی نیز گویند. ( از فرهنگ رشیدی ) ( از فرهنگ سروری ) ( از انجمن آرا ) ( ازآنندراج ). نام مرغی که شبها خود را بپا از شاخ درخت آویزد و فریادی کند که از آن حَق حَق مفهوم شود و آن را در تکلم مرغ حق گویند. ( از فرهنگ نظام ). مرغ حق. ( از ناظم الاطباء ). نوعی جغد. ( فرهنگ فارسی معین ). نام مرغی است که خود را در تمام شب از یک پای آویزد و تا صباح فریادی کند که از آن حق حق مفهوم شود و بعضی گویند تا از گلوی او قطره خونی نچکد خاموش نگردد.( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری ).