شعر شب است نیما یوشیج

شعر شب است نیما یوشیج

 

شبی بس تیرگی دمساز با آن

به روی شاخ انجیر کهن «وگ دار» می خواند، به هر دم

خبر می آورد طوفان و باران را. و من اندیشناکم

شب است،

جهان با آن، چنان چون مرده ای در گور.

و من اندیشناکم باز:

– ار باران کند سر ریز از هر جای؟

– اگر چون زورقی در آب اندازد جهان را؟ …

در این تاریکی آور شب

چه اندیشه ولیکن، که چه خواهد بود با ما صبح؟

چو صبح از کوه سر بر کرد، می چوشد از این طوفان رخ آیا صبح؟

1329

قالب شعر: نیمایی

 

کتاب‌های نیما یوشیج را از دست ندهید:

 

 

 

برای مشاهده ی تمام « کتاب های نیما یوشیج » اینجا کلیک کنید

 

شعر شب است نیما یوشیج
شب است نیما یوشیج
شب است شبی بس تیرگی
شبی بس تیرگی دمساز با آن