شعر سیولیشه نیما یوشیج

تی تیک تی تیک

در این کران ساحل و به نیمه شب

نک می زند

سیولیشه

روی شیشه

به او هزار بارها

ز روی پند گفته ام

که در اطاق من ترا

نه جا برای خوابگاست

من این اطاق را به دست

هزار بار رفته ام.

چراغ سوخته

هزار بر لبم

سخن به مهر دوخته.

و لیک بر مراد خود

به من نه اعتناش او

فتاده است در تلاش او

به فکر روشنی، کز آن

فریب دیده است و باز

فریب می خورد همین زمان.

به تنگنای نیمه شب

که خفته روزگار پیر

چنان جهان که در تعب

کوبد سر

کوبد پا.

تی تیک، تی تیک.

سوسک سیا

سیولیشه

نک می زند

روی شیشه.

فروردین 1335

قالب شعر: نیمایی

کتاب‌های نیما یوشیج را از دست ندهید:

برای مشاهده ی تمام « کتاب های نیما یوشیج » اینجا کلیک کنید