شعر بدهی سهراب سپهری

شعر بدهی سهراب سپهری

 

آنی بود، درها وا شده بود.

برگی نه ، شاخی نه، باغ فنا شده بود.

مرغ مکان خاموش، آن خاموش، این خاموش ،خاموشی

گویا شده بود.

آن پهنه چه بود:

با میشی گرگی همپا شده بود.

نقش صدا کم رنگ ، نقش ندا کم رنگ ، پرده مگر تا شده بود.

من رفته ، او رفته ، ما بی ما شده بود.

زیبایی تنها شده بود.

هر رودی دریا

هر بودی بودا شده بود.

 

کتاب‌های سهراب سپهری را از دست ندهید:

 

کتاب‌های سهراب سپهری

 

 

 

شعر بدهی سهراب سپهری
شعر بدهی سهراب
شعر بودا سهراب سپهری
آنی بود درها وا شده
هر بودی بودا شده بود